In artikel 6:29 BW staat: “De schuldenaar is zonder toestemming van de schuldeiser niet bevoegd het verschuldigde in gedeelten te voldoen”. Dat betekent in normaal Nederlands dat een regeling enkel geldt als degene die recht heeft op het geld daarmee akkoord is gegaan. Een betalingsregeling is dus niet af te dwingen.
Zo af en toe ziet men in uitspraken dat een procespartij dat toch probeert. Wat te denken van ECLI:NL:RBOVE:2023:446, een uitspraak van de Rechtbank Overijssel d.d. 3 februari 2023? Het betrof een kort geding waarin de eiser stelde dat de andere partij geen gebruik mocht maken van diens recht om een vonnis uit te winnen, omdat de eiser de vordering niet ineens kon betalen en toch een betalingsvoorstel had gedaan aan die partij.
De Rechtbank was er gauw klaar mee. Dat een partij niet kan betalen betekent nog niet dat de partij die over een veroordelend vonnis beschikt dat vonnis niet kan executeren. De vordering van de eisende partij werd afgewezen.
Vragen over het recht? Bij KBW Advocaten en Mediators te Schinnen kunt u altijd terecht en die betalingsregeling daar komen we, indien nog, echt wel uit.