We schrijven het jaar 1961, Anton werkt al jaren in de mijn en weet precies wat er van hem verwacht wordt. Hij moet om zeven uur ‘s morgens aanwezig zijn en mag om zeven uur ‘s avonds weer naar huis. Prachtige werktijden die aan de verbeelding niets over laten. Buiten die tijden kon men hem niet bereiken want hij had geen telefoon, laat staan een smartphone.

 

Inmiddels leven we in 2017 en is de grens tussen werk en privé heel wat minder eenvoudig te trekken dan toen Anton nog in de mijnen werkte. De Arbeidstijdenwet stelt wanneer je als werknemer mag werken en geeft enkel het maximaal aantal uren aan en verder is het aan de werkgever om jouw werktijden in overleg met jou te bepalen.

 

Waar het vroeger gebruikelijk was dat iemand van bijvoorbeeld negen tot vijf op kantoor werkte wordt van de moderne werknemer kennelijk verwacht dat hij ook buiten die tijden om bereikbaar is en blijft voor de werkgever. Lang leve de smartphone die je overal kan vinden en die maakt dat je steeds bereikbaar kunt zijn voor je baas of toch een euvel van deze moderne tijd?

 

In Frankrijk is recent een wet aangenomen die bepaalt dat een werkgever in een bedrijf met meer dan 50 werknemers aan moet geven wanneer de werknemer het recht heeft om zijn telefoon uit te zetten. Ook in Nederland gaan stemmen op om dit bij wet te regelen. De vraag die gesteld moet worden is echter een geheel andere, namelijk wat mag een werkgever van jou als werknemer verlangen waar het gaat om bereikbaarheid.

 

Veel hangt af van je functie en de afspraken die je hierover samen met je werkgever maakt. Ik kan me voorstellen dat van een hovenier in vele mindere mate verlangd kan worden dat hij ‘s avonds bereikbaar is dan van een exportmanager Japanse markt die alleen al vanwege het tijdsverschil met Japan niet de Nederlandse kantoortijden kan hanteren om zijn werk goed te kunnen doen. Het salaris van die laatste ligt naar verwachting ook vele malen hoger dan dat van de hovenier, zodat hij in feite voor een deel betaald wordt voor het opgeven van een deel van zijn privéleven in de vorm van bereikbaarheid na kantoortijden.

 

Zelf meen ik dat er geen wettelijke verankering noodzakelijk is voor iets dat tussen werkgever en werknemer geregeld moet kunnen worden. Het is praktisch om bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst al afspraken vast te leggen, bijvoorbeeld binnen welke tijd buiten kantoortijden een telefoontje of email beantwoord dient te worden. Alleen door het maken en vastleggen van duidelijke afspraken kunnen problemen tussen partijen hierover worden voorkomen.

 

Whats-app vormt tegelijkertijd een oplossing voor een deel van dit probleem, omdat je met dit middel wel in staat bent om een bericht te ontvangen, maar niet verplicht kunt worden om hier gelijk op te reageren.

 

Tot op heden zijn er weinig juridische uitspraken over dit onderwerp maar ik kan mij niet voorstellen dat een kantonrechter tot ontslag zou concluderen in het geval waarin je ‘s avonds of in het weekend net dat ene telefoontje hebt gemist.

 

KBW Advocaten en Mediators aan de Dorpsstraat 43 te Schinnen kent wel nog strakke kantoortijden voor al uw arbeidsrechtelijke problemen, namelijk van 08:30 uur tot 17:00 uur. Op vrijdag zijn wij open tot 16:30 uur. Tussen die uren bent u altijd van harte welkom en zijn wij uiteraard ook telefonisch bereikbaar.

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *